Sündüs'üm
En çok neye hasret kaldım, biliyor musun
Sabahları sokaklar zeytin ve çay kokardı
Çay bardağına şeker atıp karıştıran ele
Hırka giydirip terlerini yoklayan anneye
Kıskandım bana dokunmayan her anne elini
Özendim bakışlarına, gülüşlerine, Sündüs’üm!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder